Co 21-004 Interview Bondscoach Dames Team NL Pim Scherpenzeel
Pim Scherpenzeel
Zijn Internationale palmares: 3x EK, 2x WK, 1x Intercontinental CUP en 1x Paralympics 2016 RIO Brazil
Wie ben je en wat doe je? Stel jezelf even voor.
Pim Scherpenzeel, 56 jaar, volleybaltrainer, opleider van beginnende volleybaltrainers en adviseur voor het realiseren van overdekte sportaccommodaties. Ik ben zelfstandig ondernemer met één parttimer in loondienst. Ik ben getrouwd met Marijke (ex-volleybalster) en heb twee volleyballende kinderen.
Ben jezelf nog actief sporter ?
Nee, ik sport zelf niet maar ben nog wel actief volleybaltrainer, momenteel bij USV Protos in Utrecht (althans, zodra de Coronamaatregelen ons weer toestaan om bij elkaar te komen).
Je bent zelf Internationaal Bondscoach geweest. Hoe heb je dat ervaren en hoe kijk je tegen die internationale classificatie aan als coach ?
Ik ben bondscoach geweest van het Nederlands damesteam, van maart 2013 tot december 2019. Ik heb dus veel te maken gehad met het internationale classificatieproces, tijdens alle toernooien die ik heb mogen coachen Ik heb te maken gehad met het bizarre gegeven dat je als team en coaching-staf tot één dag voor aanvang van het toernooi niet wist wie je überhaupt kon gaan inzetten. Met als triest dieptepunt het WK in eigen land, waar Hong Zhao (huidig bondscoach) zelfs na de eerste poulewedstrijd nog werd uitgesloten van verdere deelname. Classificatie is zeer ingrijpend voor iedereen en ik vind het teveel van om in dit stukje er dieper op in te gaan.
waarom en wanner bent je gestart met coachen?
Met coachen in het algemeen begon ik al tijdens mijn jeugd, volleybaltrainer ben ik sinds een jaar of 35 en bondscoach was ik vanaf maart 2013.
Welke motivatie voor zitvolley in bijzonder?
Ik begon eerlijk gezegd vanuit de wens om mezelf als trainer-coach te ontwikkelen in iets waar ik weinig van wist. Ik was nieuwsgierig naar de overeenkomsten en verschillen met het spel dat ik goed meende te kennen (staand volleybal), en zocht naar kansen om iets bij te leren en anders naar de sport te kijken. Dat is overigens aardig gelukt…. Ik kijk nu met andere ogen naar beide disciplines en ben de zitvolleybalwereld daar buitengewoon dankbaar voor.
Wat zijn de verschillen voor jou met trainen tussen Zaalvolleybal en Zitvolleybal ?
Heb je even? 😊 Ik begon als groentje in het zitvolleybal met het idee dat er veel overeenkomsten zijn maar ben er al doende steeds meer achter gekomen dat het niet over de overeenkomsten gaat, maar over de verschillen. Het is natuurlijk een open deur, maar het grootste verschil is dat je bij een zitvolleybaltraining je oefeningen totaal anders moet organiseren, omdat de meeste spelers niet zo makkelijk ballen ophalen; dus alle (in het staand volleybal gebruikelijke) zgn. “doorloop-oefeningen” acht ik niet geschikt voor zitvolleybal. Om niet continue dure trainingstijd te verliezen moet je dus in de eerste plaats veel ballen hebben (en die hadden wij gelukkig) en in de tweede plaats je oefeningen zo organiseren dat de spelers zo weinig mogelijk (hoeven) lopen of moeite moeten doen om ballen te halen.
In bijzonder de dubbel functie van de armen en die lastige benen.
Ja, dat is les 1 bij zitvolleybal: meteen je handen weer naar de vloer om je te kunnen verplaatsen.
Als Bondscoach heb je internationale ervaring(en)? welke?
Ik coachte 3 keer een EK, 2 keer een WK, 1 keer de Intercontintental Cup en 1 keer op de Paralympische Spelen (Rio 2016) en verder vrij veel oefentoernooien. Het zitvolleybal bracht mij in China, Rusland, Brazilië, Canada en ook in veel Europese landen, waaronder ook samen met Hans Mater (bondscoach van het Nederlands herenteam) een stage bij de wereldkampioenen in Bosnie-Herzegovina.
Wat is was het mooiste moment als coach voor jou ?
Het zijn er vele en daar kijk ik met een gelukkig gevoel op terug. Als ik er dan echt maar eentje uit moet/mag halen dan zijn dat toch de indrukken tijdens de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro en dan vooral de dag voorafgaande aan onze eerste wedstrijd. Ik ging toen (per oranje NOC*NSF fiets, op zich ook al zo’n bijzonder moment) naar de wedstrijd tussen Oekraïne en Brazilië, beiden tegenstanders in onze poule. De eerste stap die ik toen zette in de sporthal en de aanblik van die hal, die uitpuilde met bijna 8000 toeschouwers, zal ik nooit vergeten.
Hoe ervaar je de International classificatie keuringen in het zitvolleybal als coach en zouden deze moeten veranderen?
Zie ook mijn eerdere antwoord. Ik vind daar veel van en ken helaas vele voorbeelden van hoe dramatisch slecht dat is in de internationale zitvolleybalwereld. Het zou zeker moeten veranderen.
In Nederland wordt er gespeeld met vele lichamelijk verschillende spelers. In het buitenland is dat niet zo vanzelfsprekend. Hoe ervaar je die diversiteit als trainer coach en is het Nederlandse beleid hierin door buitenlandse coaches wel eens aan de orde gesteld ?
In mijn tijd als bondscoach is dit zeer zeker aan de orde gesteld, ook door coaches vanuit andere landen en door mijzelf. Dit waren, niet toevallig, wel steeds de kleinere landen omdat zij met de meeste problemen te maken hebben als het gaat om die classificaties. Ik had echter sterk de indruk dat wijzigingen op het proces door een sterke lobby vanuit met name USA werden tegengewerkt. Hoe het nu is, weet ik natuurlijk niet, ik ben er alweer meer dan een jaar uit.
Heb je jouw ervaringen kunnen delen met andere (nationale) coaches ?
Zeker, ik had goed contact met een aantal coaches van zowel de heren- als damesteams en we spraken over allerlei zaken die ons bezig hielden en daarin kwam regelmatig het onderwerp classificatie langs.
Wat zou de motivatie kunnen zijn om spelers zitvolleybal te laten beoefenen?
Plezier, gezelligheid, saamhorigheid, het spel is snel en “veilig”, weinig kan op blessures.
Wat denk je wat nodig is om verenigingen te helpen om met zitvolleybal te beginnen. Bv Hoe bereiken we die grote groep sportgeblesseerden ?
Ik weet niet of dat laatste de groep is die je zou moeten of willen bereiken. Ik denk dat het zou helpen als mensen meer zitvolleybal zouden zien. De paralympics kunnen daarbij helpen, het zien en begrijpen van topsport is over het algemeen voor veel sporten een inspirator.
Zie je zitvolleybal als volwaardige sport in Nederland en voor welke doelgroep geschikt?
Het is maar net wat je verstaat onder “volwaardig”…. En het is geschikt voor iedereen die zoekt wat ik in de vraag over de motieven heb geantwoord.
Word er bij de opleidingen voldoende aandacht gegeven ? Bv aan die vele gestopte sporters met blessure ?
A
ls hier met opleidingen de trainersopleidingen worden bedoeld, dan denk ik niet dat er veel aandacht aan wordt besteed. Mijn bedrijf is één van de zes ondernemingen die namens Nevobo trainersopleidingen mag geven, en als ik persoonlijk een cursus geef, komt het altijd aan de orde, maar ik denk eerlijk gezegd dat dit niet voor alle opleiders geldt.
Indien je niet meer zelf actief bezig bent, zou je dan voor zitvolleybal iets kunnen betekenen?
Ja, ik doe op de achtergrond wel eens iets voor ParaVolleyEurope, de Europese bond en heb daar aangegeven waarvoor ik beschikbaar ben. Verder sta ik open voor iedereen die denkt dat ik ergens van waarde kan zijn om het zitvolleybal te helpen. Ik heb er veel aan te danken en geef graag iets terug.
Follow Us
