Interview Internationaal scheidsrechter , webmaster, Official en supporter Martijn Meulenkamp
Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Martijn Meulenkamp, 47 jaar, gescheiden en vader van Evi (9) en Bram (7).
In het dagelijks leven werk ik bij VDL-ETG Almelo als kwaliteitscontroleur voor hoogwaardig technische machines voor de chip industrie. Buiten de volleybal heb ik als grote hobby natuurfotografie en luchtballonvaren.
Ben jezelf actief sporter (geweest) zo ja welke sport?
Ik heb jarenlang zelf recreatief gevolleybald (we speelden vaak tegen competitie teams uit de regio) en ben jaren coach geweest van een meerdere volleybal teams op recratief en regionaal niveau
Hoe kwam je in aanraking met volleybal en het fluiten?
Ik ben ooit met de volleybal in aanraking gekomen omdat we op school (toentertijd MTS) tijdens de gym vaak volleybal speelden. Er ontstond toen met enkele klasgenoten en de gymdocent het idee om een volleybal competitie op te starten tussen de diverse klassen en docenten. Ik vond het spelletje zo leuk dat ik toen ook maar lid ben geworden van de plaatselijke volleybalvereniging. De regel was toen dat elk competitie team 1 of 2 Scheidsrechters moest leveren. En ach dat wilde ik ook wel eens proberen. Eerst dus maar eens tijdens een toernooitje op de bok… en van het een kwam het ander…. en zo heb ik in november 1992 mijn eerste scheidsrechters cursus gevolgd voor de regio… En omdat ik het fluiten toen wel heel leuk vond heb ik de keuze gemaakt om recratief te gaan volleyballen zodat ik me in de weekenden meer op het fluiten kon leggen.
Welke motivatie voor zitvolleybal in bijzonder en wanneer ?
Op een gegeven moment kwam ik in contact met Bert Oelen. Bert deed in die tijd veel voor het zitvolleybal en vroeg mij of ik daar ook niet eens wilde fluiten. Mijn 1e zitvolleybal wedstrijd die ik floot was in 1995 het sportzaaltje van het Franciscushof in Raalte. En sinds die tijd ben ik met het zitvolleybal virus besmet geraakt. Ik ben er nu helaas al een paar jaar tussenuit maar het is altijd blijven kriebelen. Een keer met het virus besmet… tja… daar genees je niet meer van…
Wat zijn de verschillen voor een scheidsrechter tussen Volleybal en Zitvolleybal?
Voor een scheidsrechter is het zitvolleybal veel dynamischer. De spelers slaan de bal net zo hard als bij het staand volleybal maar het net is een heel stuk lager en het veld een heel stuk kleiner. Daardoor gaat het spelletje veel en veel sneller. En dan heb je ook de regel van het liften nog waar je als scheidsrechter op moet letten. Dat is soms best lastig. Maar over het algemeen is er bij de zitvolleybal veel meer actie in, en dat maakt dat ik het zo leuk vind.
Weet je bij benadering hoeveel wedstrijden je nationaal hebt gefloten?
Pfff ik heb echt geen idee hoeveel wedstrijden ik gefloten heb. Ik heb ze nooit bijgehouden. Het spelletje vond ik belangrijker en leuker dan het aantal wedstrijden dat ik floot.
Wanneer Heb jij jouw Internationale Badge behaald?
Mijn internationale scheidsrechters cursus heb ik in Juli 2004 in Cairo gedaan. Mijn cursus leiders waren Henk van der Loo en Gerard Brouwers. Daar heb ik badge kandidaat International gekregen. Leuke anekdote tijdens die cursus was dat we (de cursisten) in een hotel zaten waar de elektriciteitsdraden gewoon los uit de muur kwamen en als ik ’s morgens wakker werd was de vloerbedekking het ballatonmeer omdat er iets mis was met de airco. Ik lag daar bij een Coach (geen zitvolleybal) uit een van de slavische landen op een kamer omdat daar nog een plekje was. Maar die man kon die geen woord engels. Maar ach… met handen en voeten kom je ook een heel eind in de communicatie en aan het eind van de week begrepen we elkaar vloeiend 😊
Tijdens het EK in Hongarije (Nyiregihaza) in 2007 heb ik mijn officiële internationale batch gekregen.
Vertel iets over je internationale ervaring(en)? En de mooiste toernooien die je hebt kunnen leiden en eventuele bijzondere ontmoetingen
Oeh.. hier kan ik wel 10 kantjes vol schrijven.
Een van mijn bijzonderste ervaringen was denk ik wel tijdens de paralympics in Sydney waar ik me als vrijwilliger aangemeld had voor de zitvolleybal als NTO (National Technical Official) samen net Eddy Schipper. Met de hele supportersgroep zijn we toen afgereisd richting Sydney waarna Eddy en ik na enkele dagen richting het olympisch dorp gingen. Het was vanaf Schiphol al 1 groot feest. Ondanks dat de supporters uit alle delen van het land kwamen was het 1 grote familie. En dat tekent de zitvolleybal eigenlijk wel vind ik.
Denk dat de bijzonderste ontmoeting voor mij was tijdens de paralympics in Athene (2004)
Daar was ik ook als vrijwilliger bij het zitvolleybal.. In het hotel waar we zaten zat ook het Holland house en sliepen ook de Nederlandse bobo’s. We zaten met regelmaat op het dakterras gezellig met Erika Terpstra te ontbijten of ’s avonds gezellig met elkaar te borrelen.. en dan kwamen de leuke verhalen wel op tafel. Wat een heerlijk gezellig mens is dat die oprecht geïnteresseerd is met een enorm groot hart voor de sporters. Iemand waar ik tot op heden nog steeds enorm veel bewondering voor heb.
Mijn mooiste wedstrijd is toch wel de brons finale heren tijdens mijn 1e Paralympics als scheidsrechter in Beijing in 2008. Dit was een 5 setter tussen Egypte en Rusland. Ik floot deze wedstrijd als 1e. . Joe Campbel (USA) was de 2e scheids. Jouke de Haan was toen Coach van Egypte. Dit was echt een wedstrijd op het scherpst van de snede. Rusland won deze wedstrijd met 3-2. En de vaste groep Nederlandse supporters zat op de tribune omdat ze gehoord hadden dat ik moest fluiten. Wel gaaf hoor als je als scheidsrechter het veld op loopt en er staat opeens een hele groep oranje mensen op om je aan te moedigen. Was even een kippenvel momentje.. Ik snap sindsdien wat de spelers voelen als ze zo op het veld staan…
En eigenlijk zijn ook de kleine verenigingstoernooien reuze gezellig. Dan merk je dat we (scheidsrechters en spelers) één grote familie zijn. Op het veld is er natuurlijk altijd wel eens een discussie. Dat mag ook. Dat is sport. En na de wedstrijd zit je weer gewoon gezellig met elkaar aan de bar. Ik ben er denk een kleine 8 jaar tussenuit geweest dat ik helemaal niets meer in de volleybal wereld deed maar toen ik voor het eerst weer mee naar het zitvolleybaltoernooi in Hamburg ging in 2018 om daar weer te fluiten was het eigenlijk een gevoel van thuiskomen. Zowel met spelers als met collega scheidsrechters.
Ben je nu nog actief Nationaal of Internationaal als scheidsrechter?
Ik ben op dit moment niet meer nationaal of internationaal actief als officieel scheidsrechter. Wel fluit ik af en toe wat gezellige zitvolleybal toernooien in Duitsland (Hamburg, Leipzig, Hoffenheim en Leverkussen). Ook sta ik begin juni als lijnrechter bij het OKT zitvolleybal in Duisburg. En vanaf aankomend seizoen ga ik me binnen de Nevobo weer bezig houden met het begeleiden / beoordelen van scheidsrechters op nationaal niveau. En hopelijk kan ik in de toekomst ook weer wat voor het zitvolleybal betekenen.
Welke nationale en Internationale functies heb je bekleed?
.jpg?timestamp=1622633727731)
Ik ben scheidsrechter geweest (internationaal zitvolleybal en B League staand volleybal). Ook heb ik de functie van Webmaster van de WOVD van Frits Klein over genomen. En ben een paar jaar webmaster van de zitvolleybal in Nederland geweest toen deze in de beginschoenen stond. Ik kreeg dan de uitslagen toen nog per fax aangeleverd van de competitieleider.
Zie je zitvolleybal als volwaardige sport in Nederland of Internationaal en voor welke doelgroep geschikt?
Ja zitvolleybal is zeker een volwaardige sport. Zowel nationaal als internationaal. Ik vind het alleen jammer dat de regels voor spelers internationaal strenger zijn geworden. Hierdoor heb je kans dat er spelers buiten de boot gaan vallen die door beperkingen geen staand volleybal meer kunnen spelen maar die internationaal ook niet mee mogen doen met het zitvolleybal omdat hun beperking minimaal is. Misschien dat de wereldbond daar eens een eigen competitie (klasse) voor op kan zetten zodat ook mensen met een lichte beperking op topniveau kunnen zitvolleyballen en de zitvolleybal sport nationaal, en internationaal nog meer kan groeien
Wordt er bij de nationale scheidsrechters opleidingen voldoende aandacht gegeven aan zitvolleybal ?
Hoe het nu is kan ik helaas niet aangeven. Maar in de tijd dat ik floot was dat zeker niet het geval. Met de Nevobo heb ik regelmatig in de clinch gelegen omdat ze mij wilden promoveren naar de eredivisie staand volleybal maar dan moest ik stoppen als zitvolleybalscheidsrechter omdat ik anders niet genoeg beschikbaar was. Dat is nu volgens mij gelukkig wel een stuk beter geworden. En binnen de Nevobo heeft de zitvolleybal in ieder geval een plek gekregen. Maar ik ga het volgend seizoen wel zien hoe de zitvolleybal leeft binnen de arbitrage groep.
Tot slot nog opmerkingen adviezen voor de toekomst van Zitvolleybal ?
Ik hoop dat zitvolleybal door veel meer verenigingen landelijk gedragen gaat worden. En dat mensen er achter komen dat je niet altijd een zware lichamelijke beperking moet hebben om te mogen zitvolleyballen. En dat de stap om te gaan zitvolleyballen voor mensen met een lichte beperking (of een tijdelijke blessure) heel klein wordt. En dat er binnen de revalidatie centrums veel meer aandacht voor deze sport komt. Zodat de competitie weer een stuk uitdagender mag worden. En dat we op een zaterdag overal in het land een zaal waar gevolleybald wordt binnen kunnen lopen en er ook zitvolleybal kunnen zien.
Follow Us
65 years Sitting Volleyball